تنها در فاصله اول تا ۲۶ مردادماه امسال، ۱۳۶ زندانی در ایران اعدام شدهاند و شمار کل اعدامها در سال ۱۴۰۴ به ۶۲۷ نفر رسیده است. پشت این ارقام، روایت زندگیها و خانوادههایی نهفته است که در سوگ و رنجی بیپایان گرفتار آمدهاند….
سهشنبه ۲۸ مرداد ۱۴۰۴، زندانیان در ۴۹ زندان سراسر کشور در هشتاد و دومین هفته پیاپی در چارچوب کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» دست به اعتصاب زدند. این حرکت اعتراضی که با همراهی خانوادههای دادخواه ادامه یافته است، به یکی از شاخصترین اشکال مقاومت مدنی در برابر نقض دولتی حق حیات در ایران بدل شده است.
نهان در پس اعداد: روایتهای سوگ و رنج بیپایان
تنها در فاصله اول تا ۲۶ مردادماه امسال، ۱۳۶ نفر در زندانهای ایران اعدام شدهاند و شمار کل اعدامها در سال ۱۴۰۴ به ۶۲۷ نفر رسیده است. این پیام کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» است:
«این اعداد، نه صرفاً دادههای آماری، بلکه روایت زندگیها و خانوادههایی هستند که در سوگ و رنج فرو رفتهاند.»
بر اساس آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۲۰۲۴ دستکم ۹۳۰ تن در زندانهای کشور اعدام شدهاند؛ رقمی که بالاترین میزان اعدام ثبت شده در دستکم ۱۲ سال گذشته به شمار میرود.
به گزارش هرانا، سحرگاه دوشنبه ۲۷ مرداد، علی امیدی مقدم که پیشتر حکم او به اتهام قتل صادر شده بود، در زندان خرمآباد اعدام شد. بهروز صدقی، ۲۸ ساله و آرش مهجور، ۳۶ ساله نیز با حکم مشابه در زندان دستگرد اصفهان به دار آویخته شدند. هرانا بر اساس اطلاعات گردآوریشده توسط مرکز آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران نوشته است:
در سال ۲۰۲۴، دستکم ۶۱ زندانی در زندان دستگرد اصفهان اعدام شدند که نسبت به سال قبل، افزایش ۷۴ درصدی را نشان میدهد.
همچنین، دیوان عالی کشور در تاریخ ۲۵ مرداد حکم اعدام شریفه محمدی، زندانی سیاسی را تأیید کرد؛ تصمیمی که خشم گسترده فعالان صنفی و جامعه مدنی در ایران را برانگیخته است.
شعبه اول دادگاه انقلاب رشت پیشتر شریفه محمدی، فعال کارگری، را به اتهام آنچه «تشکیل جمعیت با هدف براندازی نظام جمهوری اسلامی از طریق عضویت در گروه باغی کومله» خوانده شده بود، به اعدام محکوم کرده بود.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در سال ۲۰۰۵ به ابتکار چندین فعال کُرد با هدف یاریرسانی و تسهیل ایجاد سازمانهای مستقل کارگری شکل گرفت. نهادهای امنیتی ایران، بدون ارائه مدرکی، این کمیته را به گروه کومله منتسب کرده است.
پیشتر دیوان عالی کشور حکم اعدامی را که شعبه اول دادگاه انقلاب رشت صادر کرده بود نقض کرده بود؛ اما این بار بر رأی شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت صحه گذاشته است.
بیخبری از پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام: جان آنها در خطر است.
استمرار بیخبری از پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام ــ وحید بنیعامریان، پویا قبادی، بابک علیپور، محمد تقوی و اکبر (شاهرخ) دانشورکار ــ نگرانیها درباره سرنوشت آنان را به شدت افزایش داده است.
این پنج زندانی که همگی از اعضای کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» هستند، روز جمعه ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ در جریان انتقال گسترده زندانیان از زندان فشافویه (ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ) به زندان اوین، از دیگران جدا و به مکانی نامعلوم منتقل شدند. به روایت منابع مطلع، در ابتدا به آنان گفته شده بود مقصدشان زندان قزلحصار است؛ موضوعی که حتی مأموران انتقال در لحظات نخست تأیید کرده بودند. با این حال، ساعاتی بعد مسئولان زندان قزلحصار هرگونه اطلاع از ورود این پنج زندانی را رد کردند. از آن روز تاکنون، خانوادهها و همبندانشان هیچ نشانی از محل نگهداری یا وضعیت آنان در دست ندارند؛ وضعیتی که بیم اجرای پنهانی احکام اعدام را دوچندان کرده است.
به همین ترتیب، خبری از وضعیت بابک شهبازی، زندانی امنیتی محکوم به اعدام نیز در دست نیست.
فعالان کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» با محکوم کردن این روند و هشدار نسبت به پیامدهای آن، بار دیگر بر اهمیت همبستگی اجتماعی و حمایت عمومی از خانوادههای دادخواه تأکید کردهاند. آنان از مردم خواستهاند با هر امکانی ــ از تجمع در برابر زندانها و نهادهای قضایی تا بازتاب صدای خانوادهها در فضای عمومی ــ در برابر خشونت سازمانیافته و سیاست مرگ حکومتی بایستند و نگذارند زندانیان سیاسی در سکوت قربانی شوند.
هشتاد و دومین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در ۴۹ زندان کشور
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هشتاد و دومین هفته خود، بار دیگر صدای اعتراض زندانیان و خانوادههای آنان را به گوش جامعه میرساند. استمرار بیخبری از ۵ زندانی سیاسی محکوم به اعدام و عضو کارزار سهشنبههای نه به اعدام (وحید بنی عامریان، پویا قبادی، بابک علی پور، محمد تقوی، اکبر (شاهرخ) دانشورکار) و یک زندانی امنیتی محکوم به اعدام بابک شهبازی، نشانهای آشکار از نقض فاحش حقوق بشر و فشارهای فزاینده بر جان زندانیان است.
همچنین، تایید حکم اعدام زندانی سیاسی شریفه محمدی توسط دیوان عالی کشور بار دیگر ابعاد فقدان عدالت و بیرحمی دستگاه قضایی حکومت اعدامی را عیان میسازد حکومتی مستبد که مشروعیت خود را در جامعه به کلی از دست داده است.
آمار اعدامها گویای فاجعهای انسانی است؛ تنها در فاصله اول تا ۲۶ ام مردادماه ۱۳۶ تن اعدام شده و در سال جاری (۱۴۰۴) تاکنون ۶۲۷ تن به دار آویخته شدهاند. این اعداد، نه صرفاً دادههای آماری، بلکه روایت زندگیها و خانوادههایی هستند که در سوگ و رنج فرو رفتهاند.
اعضای کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” این موج اعدامها و فشارهای مضاعف بر زندانیان را بشدت محکوم میکنند؛ و ضمن قدردانی از شجاعت و پایداری خانوادههای دادخواه که در مقابل زندانها و اماکن مختلف حضور یافته و صدای زندانیان را منعکس کردهاند، از تمامی هموطنان درخواست میکند در این شرایط دشوار، خانوادههای زندانیان، بهویژه محکومان به اعدام، را تنها نگذارند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از عموم مردم میخواهد با هر امکان و ابزار در دسترس، اعتراض خود را نسبت به احکام ناعادلانه و سیاست اعدام در کشور ابراز کنند و همبستگی انسانی خود را در برابر این خشونت سیستماتیک به شیوههای ممکن از جمله تجمع و همراهی با خانوادههای محکومان نشان دهند.
اعضای “کارزار سهشنبههای نه به اعدام” سهشنبه ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ در هفته هشتاد و دوم در ۴۹ زندان زیر در اعتصاب میباشند:
زندان اوین، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز(بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان فیروز آباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد ، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران
هفته هشتادودوم
۲۸مرداد۱۴۰۴
کارزار سهشنبههای نه به اعدام
فرقه دموکرات آذربایجان فرقه دموکرات آذربایجان