بر پایه آمار رسمی ارایه شده از سوی جمهوری اسلامی،بیش از ۷۰٪ از جمعیت روستایی استان سیستان و بلوچستان زیر خط فقر هستند…
طی ماه ها و هفته های اخیر، اخبار و گزارشات متعددی پیرامون وضعیت حاکم بر روستاهای استان سیستان و بلوچستان و چگونگی زندگی دهقان این مرزو بوم در رسانه های همگانی انتشار یافته است.
رئیس انجمن اقتصاد سلامت کشور اعلام کرد: بیش از ۷۰٪ از جمعیت روستایی استان سیستان و بلوچستان زیر خط فقر هستند.
محمدرضا واعظ مهدوی با اشاره به کمبود فضای آموزشی در استان سیستان و بلوچستان در ادامه اظهار کرد: “شاخص سرانه آموزش در این استان فاصله بسیار زیادی با شاخص میانگین کشوری داشته به طوری که نزدیک به ۴۰٪ از دانش آموزان دختر به دلیل نبود دبیرستان ترک تحصیل میکنند.”
همه آنچه مورد اشاره قرار گرفت، به خوبی نشانگر علل گسترش فقر در روستاهای این دیار است. برای آنکه بتوان مردم روستا نشین را از چنین گرداب هولناکی رها ساخت و سایه شوم فقر را از فراز روستاهای استان سیستان و بلوچستان به کنار زد، اتخاذ یک رشته سیاست های منطبق با منافع زحمتکشان روستا و تقویت بخش کشاورزی از اهمیت برخوردار است. مقدمه این سیاست بی شک تغییر و توقف سمت گیری کنونی اقتصادی-اجتماعی رژیم ولایت فقیه، تقویت بینه تولیدی در برابر بخش تجاری و دلال، و ایجاد تحولات بنیادین در روستاها، به ویژه انجام اصلاحات ارضی به سود دهقانان بی زمین و کم زمین، و توسعه و رواج تعاونی های تولیدی و کشاورزی و همچنین ایجاد اشتغال به کشاورزان محروم منطقه است!