مجلس شورای اسلامی ایران در تاریخ هشتم اسفند ۱۴۰۳ با رد پیشنهاد کمیسیون آموزش درباره تدریس زبانهای غیرفارسی در مدارس، بار دیگر بر سیاستهای تبعیضآمیز خود تاکید کرد که موجب اعتراض گسترده در میان ملیتهای غیرفارس شده و واکنشهای زیادی را در پی داشته است….
مجلس شورای اسلامی ایران در تاریخ هشتم اسفند ۱۴۰۳ با رد پیشنهاد کمیسیون آموزش درباره تدریس زبانهای غیر فارسی در مدارس، بار دیگر بر سیاستهای تبعیضآمیز خود تاکید کرد که موجب اعتراض گسترده در میان ملیتهای غیرفارس شده و واکنشهای زیادی را در پی داشته است….
برپایه گزارش های انتشار یافته،بیش از ۱۹۰ استاد دانشگاههای تبریز در یک نامه به مسعود پزشکیان، رییس دولت چهاردهم رژیم “ولایی”، از رد طرح تدریس زبانهای محلی و قومی در مدارس در نشست روز هشتم اسفند مجلس شورای اسلامی و نیز مخالفت نماینده دولت با آن انتقاد کرده و این اقدام را ناقض حقوق زبانی ملیتهای غیرفارس دانسته و بر لزوم اجرای اصول ۱۵ و ۱۹ قانون اساسی تاکید کردند.
در همین راستا، ۱۶۷ نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه کُردستان نیز طی نامهای سرگشاده، ضمن استناد به میثاقهای بینالمللی، از رئیسجمهور رژیم خواستند که اصل ۱۵ قانون اساسی را به اجرا بگذارد.
بیش از یک قرن است که میلیونها کودک غیرفارس در ایران به یهانههای رذیلانه و بهانههای تجاوزکارانه و توسعهطلبانه از حق طبیعی و دموکراتیک تحصیل به زبان مادری محروم شدهاند و این سیاستهای تکزبانه همچنان ادامه دارد.
بررسی دقیق تجربهٔ مبارزات ملی در دیگر کشورهای کثیرالمله در سراسر جهان نشان میدهد که راه غلبه و ریشهکن کردن کامل و برگشتناپذیر محرومیتهای ملی خلقهای زیر ستم در کشوری نظیر ایران، تنها بر بستر مبارزه برای تأمین صلح، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی در سراسر کشور امکانپذیر است. سیاست های ضد مردمی رژیم جمهوری اسلامی ایران در طول چهل و شش سال گذشته در اساس هدفش سرکوب خشن و خونین حقوق خلق های میهن ما بوده و این سیاست ها همچنان ادامه دارد. مقابله با این سیاست های سرکوبگرانه و ضد مردمی نیازمند درک دقیق توان نیروهای مترقی و آزادی خواه، توجه به شرایط دشوار و پیچیده منطقۀ خاورمیانه و پیوند زدن مبارزۀ خلق ها با مبارزۀ عمومی مردم میهن ما برای برچیدن بساط جمهوری اسلامی همانند رژیم ستم شاهی است. آنچه مبارزهٔ همۀ دموکراسیخواهان و عدالتپیشگان میهن کثیرالملهٔ ما را بههم گره میزند، بهوجود آوردن شرایط ضروری و پایدار برای همزیستی صلحآمیز همهٔ ملت ها و بهطور همزمان بر پاکردن ساختار حکومتی است که بهموازات وحدت ملی، خودمختاری فراگیر، دموکراتیک و پیشرو را ممکن کند. به موازات این، فرقه دموکرات آذربایجان بر این باور است که وجود ستم ملی و محرومیت خلقها ساکن میهن ستمدیده ما از تعیین سرنوشت و ارتقای فرهنگ خود،موجب تضعیف یکپارچگی میهن ما خواهد بود.
فرقه دمکرات آذربایجان ، که از ابتدای بنیانگذاریاش همواره در راه حل مسئلهٔ ملی بر مبنای رفع ستم ملی در چارچوب ایرانی یگانه و مستقل، پیگیرانه مبارزه کرده است، اکنون نیز با درک مسئولیت خطیر و میهنیاش در این راه گام برمیدارد و صلح و امنیت با محوریت توأمان استقلال کشور و خواهان احقاق حقوق خلقهای ساکن ایران بوده و در این راه مبارزه می کند.