تورم یکی از پدیدههای ذاتی و مزمن نطامهای با ساختار سرمایهداری است. علت اصلی این پدیده همچون پدیدههای دیگری نظیر بیکاری، فقر، و شکاف طبقاتی، عبارت ازاین است که در نظامهای مبتنی بر مناسبات سرمایهداری، تولید و توزیع ثروت نه براساس برنامهریزی برای برآوردن نیازهای واقعی جامعه، بلکه بهمنظور کسب سود حداکثری برای صاحبان سرمایه خصوصی و بر اساس سیاست دولتهای حامیشان سازماندهی میشود. تورم، اثر مخربی بر زندگی اقتصادی و اجتماعی مردم بهویژه بر زندگی کارگران و زحمتکشان فکری و یدی و دیگر لایههای تهیدست دارد….
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، تورم نقطهبهنقطه در بهمنماه به ۳۵.۳ درصد و تورم ماهانه به ۴.۱ درصد رسید که بالاترین میزان در ۲۳ ماه گذشته است. افزایش نرخ ارز و قیمت خوراکیها بهویژه در زمستان، از عوامل اصلی این رشد تورمی بودهاند. همچنین، اجارهبها نیز به بالاترین سطح تورم یکساله خود رسیده است. با توجه به این آمار، تحقق هدف بانک مرکزی برای کاهش تورم به زیر ۳۰ درصد در سال ۱۴۰۳ غیرممکن به نظر میرسد.
تورم نقطهبهنقطه پس از رسیدن به اوج ۵۵.۵ درصدی در فروردین ۱۴۰۲، روندی نزولی داشت و در فروردین ۱۴۰۳ به ۳۰.۹ درصد کاهش یافت. اما در سال جاری، تورم بهدلیل ثبات نرخ رشد نقدینگی و عوامل ساختاری مانند کسری بودجه دولت و وابستگی به درآمدهای نفتی، روند افزایشی پیدا کرده است.
بانک مرکزی هدف تورمی زیر ۳۰ درصد را برای سال ۱۴۰۳ تعیین کرده بود، اما با توجه به تورم ماهانه ۴.۱ درصدی در بهمنماه و نزدیکی ایام عید، تحقق این هدف بعید است. کارشناسان معتقدند کنترل تورم نیازمند رفع تحریمها، کاهش رشد نقدینگی، کاهش سلطه مالی دولت بر بانکها و تقویت سلامت بانکی است.