نظری به تصادفات رانندگی و سوانح جاده‌ های آذربایجان شرقی

اکثر قریب به‌اتفاق جاده‌های بین شهری و روستایی آذربایجان جاده‌هایی کم‌عرض، پیچا پیچ، و پردست‌انداز هستند. رسانه‌های گوناگون و نیز ویژهٔ حوادث از وقوع تصادف‌های متعدد اتومبیل در هرشبانه‌روز خبر و گزارش منتشر می‌کنند که در بسیاری موارد به مرگ سرنشین‌ها و راننده‌هایشان منجر می‌شود. همچنین در مواردی که تصادفات به مجروح شدن حادثه‌دیدگان منجر می‌شوند عدهٔ کثیری از آنان در اثر آسیب‌های به‌جای مانده از سانحه، دچار نقص عضو شده و سراسر زندگی پیشِ رویشان را با درد و تلخ‌کامی سپری می‌کنند….


گزارش های انتشاریافته،حاکی از آن است که افزایش آمار تصادفات در چهار استان آذربایجان  تبدیل به رخداد روزمره شده است. اخیرا رئیس کمیسیون ایمنی راه های آذربایجان شرقی اعلام کرده است که بر اساس بررسی های انجام شده ۷۰ درصد رانندگان استان در برخی محورها از کمربند ایمنی استفاده نمی کنند و ۳۸ درصد سبقت های جاده ای آذربایجان شرقی غیرمجاز است.
به گزارش روزنامه صائب تبریز، جبارعلی ذاکری در جلسه کمیسیون ایمنی راه‌های استان، با ابراز نگرانی از افزایش آمار تصادفات درون شهری، تعدد آنها را قابل تامل و نیازمند بررسی و تحلیل دقیق دانسته است.” بر پایۀ همان گزارش، “فوتی‌های حوادث رانندگی در آذربایجان‌شرقی هشت درصد افزایش یافته است.”
مدیرکل پزشکی قانونی آذربایجان شرقی،مهرداد ستاره، با ابراز نگرانی از افزایش روز افزون جان باختگان تصادفات رانندگی در آذربایجان شرقی، می افزاید: “در مدت [ یک سال]  تعداد ۵۸۴ نفر در سوانح رانندگی استان جان خود را از دست داده اند که شهرستان‌ تبریز با ۱۲۴ نفر آمار فوتی بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده است.”
به گفته او: ” شهرستان های مرند با ۵۵ نفر و اهر با ۳۶ نفر به ترتیب بیشترین آمار تلفات جانی تصادفات رانندگی آذربایجان شرقی را داشته اند.”
ستاره با بیان اینکه ۵۴ درصد جان باختگان حوادث رانندگی آذربایجان شرقی به دلیل شدت تصادم در محل حادثه فوت کرده اند، اظهار کرد: “بر همین اساس ۴۳ درصد فوت شدگان در محل بیمارستان و پنج درصد نیز حین انتقال به مراکز درمانی جان خود را از دست داده اند.”در واقع حوادث رانندگی در آذربایجان پس از آلودگی هوا بیشترین قربانی را دارد.
به گزارش فرتاک نیوز،”در حادثه‌ای که شب گذشته در جاده نمین به سمت عنبران رخ داد، برخورد شدید دو خودروی زانتیا و پژو، منجر به مصدوم شدن ۶ نفر شده و به بیمارستان منتقل شده اند.”
در آشفته‌بازار گرانی مشقت‌بار ارزاق، نیازهای روزمره، و فقر روزافزون که از فشار جان‌سوزشان کمر اکثر مردم میهن خم شده است، خبرهای مربوط به تصادفات منجر به‌مرگ و آسیب‌های جانکاه وارده بر جسم و روان مصدومان این حوادث متأسفانه کم‌رنگ شده و بازتابی درخور در جامعه نمی‌یابد. جاده‌های سرزمین ما بی‌جا قتلگاه نامیده نمی‌شوند. در این جاده‌های پرتردد همه‌نوع اتومبیلی وجود دارد، اتومبیل‌های فرسوده و قراضه‌ای که نیم‌قرن از تولید و به‌کارگیری‌شان گذشته و اتومبیل‌های پرزرق و برق لوکس آخرین مدل وارداتی با قیمت‌هایی که سر به فلک می‌زنند. این اتومبیل‌های به‌اصطلاح لاکچری در تصادفات نیز از ضریب ایمنی بالایی برخوردارند و بلا از سر ساکنان و رانندگانشان دور می‌ماند.
به‌یقین با بودن حکومت و دولتی غیرپاسخگو در برابر مردم، هیچ اقدامی برای کاهش تصادفات جاده‌ای صورت نخواهد گرفت و هرروز بیش از روز قبل خبر ناگوار کشته شدن شهروندان را در اثر تصادف‌های خون‌بار خواهیم شنید. چراکه برای حل معضل فزاینده تصادفات در کشورمان به برنامه‌ریزی‌ای علمی با استفاده از پیش‌رفته‌ترین دانش روز نیاز است تا جاده‌های ارتباطی کشور مناسب تردد اتومبیل گردد و سیستم حمل‌ونقل اصلاح اساسی شود. هرچه بیشتر از ناوگان عمومی جاده‌ای استفاده گردد احتیاج به اتومبیل شخصی کمتر می‌شود. آن هم اتومبیل‌هایی که اکثرشان قراضه‌اند یا کیفیتی پایین دارند! برنامه‌ریزی علمی و سودمند برای مردم در توان رژیم ولایی نیست و با ماهیت آن در تضاد است، زیرا اساس اقتصاد این رژیم بر مبنای روابط سودجویانه دلالی است، روابطی که پول و کسب پول هرچه بیشتر و انباشت آن، حرف اول و آخر را می‌زند.

۱۶ آذر ۱۴۰۳